Երեկ կարդացի, որ քպ-ականներն «առաջարկել» են (հասկանալ՝ պարտադրել) հյուրանոցներին, որպեսզի աղոթատեղիներ սարքեն մահմեդականների նամազի համար։ Ես հասկանում եմ, որ սրանք «արևմտյան ազերբայջան» «վերադարձող» թուրքերին ուզում են լավ դիմավորեն՝ ֆուլ սերվիս։

Տիեզերքում չկա ավելի խորը, ավելի խորհրդավոր բան, քան մոր հայացքը։ Մոր հայացքը միանգամից չի առաջանում, այլ նռան նման կամաց-կամաց հասունանում ա, կարմրում, լցվում տարբեր իմաստներով, իմաստությամբ, խորհրդով։ Էդ հայացքը սկիզբ ա առնում դեռ էն ժամանակ, երբ մատղաշ ցողունի նման ճկուն աղջկա մեջ ծնունդ ա առնում նոր կյանքի սաղմը։ Ու հանկարծ նրա անհոգ, ջինջ աչքերում խորհրդավոր փայլեր են սկսում առկայծել։ Դրանք ապագա կյանքի ցոլքերն են։ Ինչ-որ ժամանակ դրանք տագնապախառն են, անսովոր, հետո հրեշտակը փսփսում ա ականջին, ու գալիս ա հանգստությունը։ Հղիություն։

Երբ փոքր էինք, մեծերը մի լեգենդ էին պատմում, թե ծիածանի տակով անցնելիս՝ տղաներն աղջիկ են դառնում և՝ հակառակը:

Մարզերից Երևան եկող ավտոբուսներն այսուհետ երթը կավարտեն ավտոկայարաններում, Երևանով չեն երթևեկի: Նշված ավտոբուսների մուտքը մայրաքաղաք կսահմանափակվի։

Ասում են` Փաշինյան Նիկոլը նստել է 7-րդ համարի ավտոբուսը, սակայն իջել է 11-րդ համարի ավտոբուսից:

Շատերն էին զարմացած Թրամփի երդմնակալության արարողության ժամանակ Իլիոն Մասկի պահվածքից, երբ նա ձեռքը կրծքին էր խփում և առաջ նետում` նման նացիստական ողջույնի:

Թույլ պետականությունների մոտ լայն տարածում գտած փոխլրացման (complementary, комплементарный) քաղաքականությունը հզորների հետ ունեցած հարաբերություններում, գավառական պարզունակ մեկնաբանությամբ, հնչում է որպես միաժամանակ երկու մոր կաթ ծծելու և դեպի երաշխավորված հաջողություն տանող մոտեցում:

Կա հստակ մեդիա, PR օրինաչափություն. հանրային որևէ գործընթացի PR-ին նիկոլի ներգրավումը փաստում է մեկ բան՝ ուրեմն տվյալ թեման առաջ տանելու գործերը վատ են, իսկ դա նշանակում է, որ տրանսպորտի բոյկոտի թեման հստակ հաջողություն է արձանագրել:

Արցախը ՀՀ հաղթաթուղթն էր միջազգային ասպարեզում՝ նրա հզորագույն այցեքարտը: Հակահայը հանձնեց այն՝ հույս ունենալով ընդունվել այդ հանրության կողմից և աննախադեպ հերոս կարգվել:

Իմ համար հայերենն այլատառ գրելը նույնն ա, ինչ ճաշի գդալով հաց կտրելը։ Ախր, անհարմար ա, գդալը բորշի համար ա, իսկ հաց կտրելու համար դանակ կա։ Տենց էլ այլատառ հայերենն ա՝ քրքրված, քչփորված հայերեն։ Իսկ կարդալն անտանելի դժվար ա։